การตลาดศิลปะ

ไปอ่านเจอ blog ของรุ่นพี่ แล้วเค้าเขียนประมาณว่า

รู้สึกผิดที่เลือกเรียนเรียนในสิ่งที่ชอบ

เหมือนว่าจะบั่นทอนความหลงไหลของมันลงไป

เหมือนว่าไม่ได้เรียนศิลปะ แต่เรียนการตลาดศิลปะมากกว่า

แล้วรู้สึกจริงยังไงก็ไม่รู้ ชอบมากๆ
ตอนเด็ก ๆ ได้ปลดปล่อยจินตนาการอย่างเต็มที่

อยากวาด หรืออยากทำอะไรก็ตามโดยไร้เหตุผล

ไร้ที่มา ไม่มี target group ไม่มีว่าต้องเพื่อใครทำไปทำไม

แค่รู้สึกว่าได้ทำแล้ว พอเห็นมันเสร็จ ก็จะมีความสุขจังเลย

แต่ในทุก ๆ วันนี้ เราเรียนเพื่อดำรงชีวิต

เพื่อเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เพื่อพัฒนาความคิด

ถ้าไม่เรียนเพื่อการตลาด ก็จะไม่มีเงินใช้จ่าย

ซึ่งกลายเป็นตัวควบคุมปัจจัย 4 ของเราไปซะแล้ว

บางทีสิ่งที่เราคิด ที่เราอยากทำในจินตนาการของเรา

ก็ถูกจำกัดกับคณะที่ใคร ๆ ก็คิดว่า โคตรจะอิสระ

เพียงเพราะว่า ทำไปทำไม ?

5555555 เออ ไม่ใช่อะไร จริง ๆ แล้วโง่เองคิดอะไรไม่ค่อยจะออก

ก็คณะนี้มันเรียนการสื่อสารนี่หน่า ต้องสื่อสารแก่ทุกคน

ไม่ใช่แก่ตนเองคนเดียว แต่บางทีรู้สึกอยากทำงานที่เราได้ใส่

ความสุขลงไปเต็มที่ อยากจะทำงี๊ๆๆๆ

ปราศจากเหตุผล แต่ล้วนมาจากจิตใจ...